رونمایی از ساز ملودیک زمری پس از چند دهه در خارگ

جی کی نیوز؛موسیقی جنوب ایران یکی از غنی‌ترین و در عین حال پیچیده‌ترین موسیقی‌های مناطق ایران است. البته گاهی تصور مخاطبان عام موسیقی از موسیقی جنوب چنان به بیراهه می‌رود که آن را موسیقی‌ای با ریتمی‌ تند و ملودی‌های یکنواخت و ترانه‌هایی بی‌معنی می‌شناسند. تقصیری هم متوجه شان نیست؛ به این دلیل که آن‌ها همان تصوری را از این موسیقی دارند که توسط خوانندگان درجه چندم و شبکه‌های موفق ماهواره ای القا شده است؛ در حالی که واقعیت ان نوع موسیقی بسیار متفاوت‌تر از آن چیزی است که عامه مردم می‌شناسند. در این سال‌ها برادران مژده در جزیره خارک تلاش کردند تا توانایی‌های موسیقی و هنر لیوا را همان طور که هست به مخاطبان بشناسانند

یکی از ساز‌های مطرح این نوع موسیقی «لیوا» یا شیخ فرج است که ارزش بالایی در بین مردم دارد. 2 ساز کوچک تر هم در این مراسم هست که به بچه‌های لیوا معروفند. در گذشته از ساز ملودیک دیگری به نام «زمری» هم استفاده می‌شده که بیش از چندین دهه بود که از ان استفاده نمی شد و خوشبختانه روز گذشته مجددا از این ساز رونمایی شد و دل بسیاری از هنرمندان این موسیقی و طرفداران آن را شاد کرد

در میان بومیان جزیره ی خارک، از دیرباز، همچون مردم تمام قرون، اعتقاد به موجوداتی نامریی وجود داشته که وارد کالبد آدمها می‌شوند و باعث بروز اختلالات رفتاری، روانی و بعضا جسمانی‌ می‌گردند. در جزیره‌ی خارک، برای خروج «اهل زمین» از کالبد مریض و بهبودی او مراسمی ویژه برگزار می‌کنند. بومیان خارک، این مراسم را تحت عناوین «شیخ فرج» – Seixfaraj «لیوا» – Liva و «زار» می‌شناسند. در این مراسم، اجراکنندگان بوسیله‌ی نواختن سازهای ضربی و خواندن ترانه‌های «لیوا» همراه با رقص و حرکات موزون، حالت مریض را دگرگون می‌کنند.
«لیوا» یک مراسم آیینی در جنوب ایران است که در استان های «هرمزگان», «بوشهر» و «خوزستان» وجود دارد و ما اختصاصا به مراسم لیوا در جزیره «خارک» پرداختیم

تبارشناسی آن برمی گردد به خاندان «بانتو»ها که تبار آفریقایی دارند و دست کم دویست و پنجاه الی سیصد سال قدمت ثبت شده از این مراسم در جزیره خارک وجود دارد. زبان این مراسم آفریقایی گونه است و برای کلامی که خوانده می‌شود معمولا معنی خاصی قائل نمی‌شوند.